Naar Athene

Nu ik dit schrijf hebben we net onze fietsen met wat bagage afgegeven aan het bedrijf Grcucle in greece. Zij hebben een grote schuur als storrage ingericht. Hiervanuit en middels hun website bieden zij hun diensten aan. Zoals fiets inpakken in een doos en vervoer naar airport. Pp 75 euro. Ook maken zij fietstochten op maar voor iedere groep of zeildagen. Ook kun je daar je fiets of fietsdoos stallen.

Enfin dat is dus geregeld. Woensdag vliegen we terug naar Nederland. Dus we kunnen nog even athene bewonderen.

Nee niet meer naar Israel. Het werd te duur. Omdat we tickets pas op het laatste moment wulden kopen werden ze als maar duurder. Verder zouden we in israel niet fietsen. Dus israel kan altijd nog op een andere manier. Na negen weken onderweg te zijn geweest is het ook mooi geweest. Een mooie afwisselende tocht achter de rug.

Het laatste gedeelte van onze tocht reden we dus door Griekenland. Op zaterdag 12 oktober namen we de boot van Bari naar Igoumentisa..we boekten dit keer een soort vliegtuigstoel omdat we om half vijf in de morgen van boord moesten. Op de boot twee meiden van 18 jaar ontmoet die dood eudopa reisden met trein en bus.

De bootreis was niet echt confortabel maar goed toch wat kunnen slapen. Om kwart over vijf rijden we bij nacht Igoumentisa binnen. Een tankstation is open. Dus koffie...briid en eschten tot het wat lichter wordt.

Daarna door Griekenland.  Eerst Preveza en vandaar richting Patras.. en  van Patras met een uitweg door de bergen naar Kalavryta...een heel vervelende en zeer lange klim maar de uitzichten waren geweldig.

Uiteindelijk via Korinthos en het kanaal van Korinthos naar het eiland Salamina.

En omdat we de laatste etappe gisteren fietsten op zondag was het fietsen in Athene goed te doen. 

Het weer de afgelopen week alleen maar super...28 graden overdag en 18 snachts.

Nu een appartement in het centrum

 We hebben namelijk sinds 4 oktober niet meer gekampeerd. De reden was simpel. Appartementen goedkoper dan  de prijs bij vrienden op de fiets en savonds is het al om 19.00 uur donker.. nou dan is een appartement heel wat comfortabeler..

De reis zit er dus op. Een reis die 21 augustus begon en woensdag 23 oktober weer thuis brengt. Een reis met een paar extreme nachten na alleen maar mooi weer gaf. Een reis met mooie fietsroutes maar ook langs zeer drukke autowegen zoals in italie en langs de kust van kroatie. Een reis zonder veel pech. Slechts een lekke band (theo) en een spaak gebroken (harry).

Kortom we hebben het mooi gehad. Wederom een mooie grote tocht tot een goed einde gebracht

Alle volgers weer bedankt en tot een volgende tocht in 2020.

Harry

Ik zit nu in de zon aan de haven in Dubrovnik. Het is 17.00 uur. Nog twee uurtjes en het is weer aarde donker. Theo en ik wachten op de oot naar Bari. De boot gaat om 22.00 uur en komt om 08.00 uur aan in Bari. Het inchecken begint om 20.00 uur. Het is nog erg rustig. Vanmorgen vroeg waren we al in Dubrovnik. Yickets gekocht en wat geluierd. Vanmiddag rondom de haven gewandeld. Ja we hebben besloten niet door albanie te fietsen. Na een week fietsen langs de kustweg met continu het drukke verkeer hebben we het wel gehad. En albanie zou alleen maar nog drukker ..lees. gevaarlijker worden op de weg. Nee dan besteden we de dagen die we nog hebben liever voor het fietsen in griekenland. Dus als we morgenochtend aankomen in Bari proberen we tickets te kopen naar Igoumenitsa  in Griekenland. Daar zijn we dan zondag. Aan de hand van het boekje en tracks van Benjaminse fietsen we dan naar athene.

En dan te bedenken dat we bij het vorig verslag net kroatische binnen fietsten en italie uit..nu 11 dagen later via italie naar griekenland. Intussen veel gebeurd. Eerst op 2 oktober in Raca camping vreselijke storm en regen en onweer moeten doorstaan. 3 oktober te slecht weer om te fietsen..heel harde wind..de vliegguigen konden niet landen in Rijeka vanwege die wind. Laat nu net op deze dag de verrassing voor theo asnkomen. Zijn teee dochters en twee zonen. Ze moesten nu landen in Luna en daardoor bijna twee honderd km rijden met huurauto naar camping raca waar theo totaal verrast werd en bijna een uur niets kon zeggen van verbaz. ing. Ik wist het al een maand en zat in het complot. Het werden een paar prachtige dagen.. smorgens fietsten we 50 km en smuddags en savonds waren we met elkaar en maakten er hele mooie bijzondere dagen van. 6 oktober gingen wij weer verder en de kids van theo naar huis. Het weer was weer prima en daar genieten we iedere dag van. De omgeving prachtig maar na 7 dagen kust wel van hetzelfde de appartementen zijn zo goedkoop..rond 30 euro voor 2 pers. Dat we de camping maar ff vergeten. Omdat het om 19.00 uur al heel donker is komt dit goed uit. Zo kunnen we rustig koken in appartement  ennog heerlijk licht en stoel om de avond door te komen. Ook in griekenland is het pas om half acht smorgens licht en om kwart voor 7 donker dus als we ook daar goedkope appartementen vinden dan weten we het wel.

Verder komen we onderweg meerdere fietsers bepakt en al tegen. Vele zijn jong en reizen alleen...ook jonge vrouwen. Een vrouw was al drie maanden onderweg. Ook kwamen we een man met zijn dochter tegen..die gingen ri. TIRANA. Of die jonge  fransman .met zijn gitaar op zijn rug die via athene naar turkije wil en minimaal een jaar op pad wil. Onderweg 8n de grote steden gitaar spelen om geld te verdienen

 En wij bij  70tigers..al 52 dagen onderweg nasr israel met allerlei onderbrekingen tot nu toe. Voorlopig blijft het rond de 28 graden en zullen we eerst masr zorgen met de boot in Igoumenitsa te komen via Bari.

Volgende week verslag vanuit griekenland

Het is dinsdag 1 oktober. Rustdag op een super de luxe camping 25 km zuid west van Rijeka. Camping omisalj. Vorig jaar geopend en alles ademt luxe. Behalve de ondergrond voor de tent....allemaal kiezelstenen...dus oppassen voor een lekke slaspmatje.

Enfin ik zit hier in mijn lichtgewicht stoeltje en kijk uit op de baai ..aan de overkant Rijeka. 6 weken van huis. .bijna iedere dag op de fiets..van relaxt fietsen tot je optimaal inspannen om het eind van de dag te halen. 

Zoals gisteren ...het traject Trieste naar Rijeka..absoluut niet makkelijk..we hadden geen idee van dit traject. Na 4 vlakke etappes van Verona tot Triest nu dus weer de bergen in. Ook de kustweg in croatie blijft bergachtig.

De conditie van ons beiden is nog steeds goed. Koken doen we ook nog het liefst en camperen ook. Alleen in Triest een hostel genomen omdat de camping te veel uit de route lag. Intussen discuseren we over de route door albanie. Daar veel slechte wegen..veel on verhard..en veel wilde honden. Ee overdenken om in albanie te gaan tot Durres waar onlangs die aardbeving was en daar de boot te nemen naar bari en van bari de boot naar patras.  Het is een optie.

Voorlopig zit ik in de zon in een tshirt te genieten van mijn rustdag en bekijken  we alles van dag tot dag. 

Op zo,n rustdag besef je toch al weer lang oo pad bent... dan krijg je ook momenten van hoe heerlijk het weer zal zijn thuis te zijn. 

Maar we hebben nog 6 weken te gaan..gelukkig kunnen we blijven genieten ..ons doel is en blijft Israel.  

Morgen naar Senj..overmorgen naar Lukovo sugarj...en vandaar via zadar...split...dubrovnic..tirana...durres

Wordt vervolgd

Groetjes vanuit een mooi croatie

Hallo volgers..alweer twee weken geleden dat ik mijn vorige blog schreef. Veel gebeurd in die twee weken. Eerst dus een week in allemont gebleven samen met de fietsclub Voel je top van sdg reigersdaal. Deze week was geweldig. 25 clienten met 25 vrijwillegers die anderhalf jaar zijn bezig geweest om met deze groep te trainen op een racefiets om uiteindelijk de alpe d,huez te bedwingen. Een grootse preststie. Een iedere haalde de top. De hele week was de sfeer uitstekend. En ook op andere dagen werd er gefietst en menig col bedwongen.  Een grote pluim voor de organisatie.

Mijn broer jan en wieke bleven op de camping in allemont deze week.  Ook jan reed de alpe d,huez op 76 jarige leeftijd. Proficiat jan.

Wieke vind en vond het begeleiden van theo en mij van dinant tot allemont zo leuk dat ze besloten na een week allemont nog twee dagen met ons op te trekken.

De route vanaf allemont ging naar Grosio in de dolomieten niet ver weg van de stelvio pas.

Vanaf allemont tijdt de broer van theo mee...die heeft vrienden in grosio en ze ooit beloofd op de fiets ze te bezoeken.

 Dus  verlieten we 14 september met nog steeds mooi weer allemont met theo..willem en ik op de fiets en jan en wieke met de camper er achteraan. Nu alle bagage in de camper...zodat we niet met zware bepakking over col de lautaret hoefden. Wat een luxe.

We kwamen dan ook al half vier op de camping en weer op tijd om nog de vuelta te zien op tv. Jan krijgt het altijd weer voor elkaar zijn tv aan te krijgen.

Deze dag zaten we op de camping in val de pres...bij la Vachette..een camping ernaast lag camping la claree...hier was ik drie jaar geleden met fryda..jan en lucia en jan en wieke. Ik vertrok toen van af die   camping voor een tocht van bijna 6000 km naar zuid spanje en terug via compostella naar Haarlem

Nu vertrokken we van af deze camping dus richting Grosio als tussenstop naar Israel. Jan en wieke rijden nog een dag mee...om ons te ontlasten van onze bagage over de col de Montgenevre.

Daarna gingen zij naar huis in Spanje en wij door naar grosio.

Daar deden we nog 4 dagen over met veel vetschillende campings van zeer uiteen lopende kwaliteit. Van heel vies sanitair tot mooi..van heel goedkoop en goed tot duur en slecht. Op een nacht na hebben we nog steeds mooi weer gehad. Wel hele drukke wegen door turijn en in de omgeving van milaan en rond het como meer.

Die ene avond en nacht met zeer slecht weer zullen we niet gauw vergeten. Wat een regen

In een mum van tijd staat de camping blank en stroomt het water onder en door de tent door. Nauwelijks geslapen en alles drijf nat maar mooi weer gingen we op weg naar grosio.

Om 16.00 uur kwamen we daar aan en werden we hartelijk ontvangen door de vrienden van Willem. We kregen een zeer mooi appartement met drie slaapkamers.

Een uitstekende plek om twee dagen uit te rusten. Het werden twee gezellige dagen met gezamenlijk etentje op vrijdagvond met de hele familie. 

Zaterdag de 21ste nog een rondleiding gekregen door de stad en nu alles voorbereiden voor  vertrek morgen.

Alvast een hostel geboekt want voor morgenmiddag wordt code orjanje verwacht

We zullen wel zien. De route gaat morgen naar Pisogne via col de Aprica...en daarna via verona richting venetie....Willem zal ons in verona verlaten en hij volgt dan de route Rome amsterdam en pikt die in verona op

Camping Allemont

Gisteren zijn we aangekomen in Allemont. We zitten in een vallei op 600 meter hoogte ..ongeveer..en rondom bergen. Een uitval basis voor fietsers voor het beklimmen van Alpe d,huez...col de gladon...col de croix de fer.. . Col du galibier...les deux alpes.  Etc etc 

Bij mijn vorige verslag zaten we nog in Cluny. Hier genoten we van een rustdag en bezochten we het historisch oude centrum van Cluny...een grote Andij. Oo deze camping namen we ook afscheid  van Mariette en Wim..de twee wereldfietsers die hun pad vervolgen richting Marokko.

Wij verder op weg en nog steeds met Jan en wieke naar Allemont. Hier oo de camping nu winderig en fris en morgen hooguit 10 graden en regen. Vanaf cluny begon het iedere dag wat minder heet te worden, soms zelfs koud zoals de laatste twee dagen. Ook de hellingen worden meer en pittiger tot zeer pittig en steil waardoor we met 4 a 5 km per uur omhoog gingen.

Vanaf Cluny volgen we door ons zelf gemaakte tracks. De routes gingen veelal over drukke D wegen..omdat we door Lyon en Grenible moesten. Gelukkig hebben ze ook regelmatig fietspaden of een brede shoulder , langs een vierbaansweg.

Gelukkig zijn we zonder ongelukken asngekomen in Allemont. De campings zijn over het algemeen goed maar kennen grote verschillen qua grootte plaats.. sanitair.

Omdat we onze tentjes als bijzet tentjes bij de camper van Jan en wieke zetten zijn we goedkoop uit. Per nacht betaalden we ongeveer 7,5 euro.

Twee dagen geleden heb ik een spaakbreuk gehad. In Grenoble nieuwe spaken gekocht maar ze hadden daar geen tijd het euvel ter plekke te repareren. 

Nu vandaag heeft Jan de mechanieker..het wiel gespaakt. De gebroken spaak zat aan de cassette kant....gelukkig had Jan gereedschap bij zich om de cassette te verwijderen en de spaak te vervangen. Ook voelde hij meteen weerstand in de naaf. Deze bleek te vast te zitten...ook dat kan...met moeite lis gekregen en weer gewoon vast gezet en klaar was Jan. 

Deze week uitproberen of de spaken heel blijven. Een uitgelezen kans hier in Allemont waar we een week blijven.

Mocht in die tijd weer een spaak breken dan koop ik een nieuw achterwiel.

We zullen zien.   Morgen ochtend verhuizen Theo en ik naar het hotel n Allemont voor het project met sdg reigersdaal waar ik al eerder over sprak. Zaterdag 14 of zondag 15 september vervolgen we onze route naar Israel. Tot volgende week...groetjes Harry

Theo oefent met wiel wisselen

Vandaag dinsdag 03 september onze tweede rustdag. We zijn nu 14 dagen onderweg en hebben in 12 fietsdagen 1165 km gereden. Het aantal hm ligt gemiddeld op zo,n 400 hm per dag. Tot nu toe een klein 5000 hm totaal.

Het weer tot nu toe was buitengewoon goed te noemen. Sommige dagen met ruim 33 graden iets te veel van het goede. Veel drinken was een noodzaak. Omdat dorpjes met voor ieningen niet tot bijna nergens voor handen waren moesten we regelmatig een beroep doen op de locale bevolking, hetgeen op zich ook leuk was om te doen.  Zoals vragen aan klein meisje van 8 jaar die buiten wat verlegen ons aankijkt ..haar ouders of grootouders horen we wat ruzie maken...toch vraagt het meisje door het open raam haar moeder om ons water te geven. Een wat onverzorgde man met hoogstens twee tanden in..helpt ons aan fris koud water. We gaan verder, bij het meisje bespeuren we een glimlach..ze heeft drie bejaarde hollanders geholpen. 

Zo ook water gekregen van een vrouw van 90 jaar oud.  Even een kleine wat gebrekkige conversatie en weer verder.

De route deze week ging veel langs de maas...de moesel en saone.

Ook vanaf Beaune een prachtige route ..wel is waar pittig heuvelachtig door de wijngaarden.

Broer Jan en wieke vergezellen ons nog tot Allemont. Jan geniet dat hij toch nog iedere dag meekan op zijn racefiets. Wieke geniet van het volgen met de camper.

Theo en ik rijden evengoed met al hun begage...alleen de tent gaat mee in de camper zodat de ochtendnevel op de tenten nog even kunnen drogen als wij al onderweg zijn.

Mocht ik in het begin van de tocht nog niet 100 procent zijn gasn de etappes me nu naar tevredenheid af. Wel rijd ik mijn eigen tempo , welke langzamer is als die van Tbeo. Theo rijd zo makkelijk. Hij wacht dan ook regelmatig op me. Toch is mijn gemiddelde hoger dan op de tochten die ik vorige jaren alleen reed. Kortom tevreden met mijn conditie. En dat geldt ook voor Theo en Jan.

Tot nu tot een paar keer een beetje pech met de fietsen.

Ten eerste mijn fiets.  Vanaf het begin een kleine tik in voorwiel.  Ik was bang voor een kapotte kogellager. In Dinant keek mijn broer Jan erna. Hij drukt mijn stuur naar beneden..druk op het wiel en zei dat is spanning in de spaken. Na 5 minuten.. intussen in het donker...wat spaken bij gespaskt en klaar.

En dan de fiets van Theo...een lekke achterband.  Een pinaise gaat niet door een schwalbe band maar een zeer scherpe soort graspriet.  Weer niet welk soort..is zo scherp dst hij wel door de band gaat.  Zo hadden in zuid amerika ooit vijf fietsers op een camping zo,n lek opgelopen.

Bandje verwisselen van een fiets met rolohf naaf is echter niet zo maar gedaan. Bij aankoop had Theo wel eens gekeken hoe zo,n wiel eruit gaat. Maar nu wist hij het even niet meer. Kabeltjes los...boutjes los...stelschroeven.. kortom als je het weet knap lastig. Gelukkig hadden we Jan de mechanieker bij ons.  Toch wel met enige trots keken Theo en ik toe hoe Jan keek nasr het achterwiel en zijn technisch oom direct zag hoe de vork in steel stak of wel hoe je zo,n achterwiel dient te verwisselen.

Ontmoetingen: Al een paar dagen rijdt een stel uit Breda dezelfde route als wij. Zelfde camping..leuke gesprekken...ze zijn  ook wereldfietsers..en hebben onlangs een tocht gemaakt van 8 maanden  door Iran..indonesie...maleisie..combodja.   vietnam en meer.

Vandaag rustdag gaat Theo het onder begeleiding van Jan de mechanieker zelf proberen.

Vanaf morgen nog drie fietsdagen naar Allemont. Dat worden drie dagen van 80 tot 90 km en per dag zo,n 800 hm.  

In allemont dichtbij alpe d,huez, verblijven theo en ik voor een week in een hotel.

Van 8 tot en met 14 september verblijven hier 50 mensen van Stichting reigersdaal, 25 begeleiders en 25 clienten met een lichte tot matige verstandelijk handicap.

Zij hebben ruim een jaar getraind met hun buddies, begeleiders..op racefietsen. Met de bedoeling deze week alpe d,huez te beklimmen. Theo heeft ook een  client  hij heet mike. Ik ben die week te gast en ga met Mike en theo mee.

Het hele hotel is geheel voor deze groep.

Hoe dit verloopt horen jullie volgende week in De Derde Week.

Voor nu verder van mijn rustdag genieten.

P.s. mochten jullie vragen hebben...stel ze gerust en ik geef antwoord.

Tot volgende week of op mijn kortr verslag dagelijks op mijn fasebook

Harry

Hallo volgers, hier dan mijn eerste blog. Op fasebook zet uk iedere dag een kort stukje van de betreffende dag. Hier op mijn site iedere week een iets uitgebreider verslag.

Dinsdag 20 augustus met gemengde gevoelens vertrokken met de wetenschap dat ik zo rond 10 november pas weer thuis zal zijn. Niet mijn grootste fietsreis ooit maar toch weer een reuze uitdaging. Na een emotioneel afscheid van mijn lieve Fryda vertrek ik dan op weg naar Theo. Theo is mijn fietsmaat voor de komende 12 weken. In voorgaande jaren hebben we al wat korte meerdaagse samen gedaan en weten dus wat we aan elkaar hebben.  Enfin  ik dus vertrokken met een atevige westen wind tegen naar Stavoren. Van hier de boot naar Enkhuizen en zo door naar hoogkarspel waar ik  om half negen savond asnkwam. Een warm welkom en een voortreffelijke maaltijd door Theo klaargemaakt viel mij ten deel. 

Het vakantiegevoel...het echte begin kont nu echt in zicht.  Mijn benen voelen stram van de rit en ik weet dat ik nog geen 100 procent ben. Maar twee dagen geleden nog alles laten yedfen met o.a. bloedtesten op van alles en die waren allen goed. 

Woensdag 21 augustus vertrek met foto gemaakt door buurman van theo.

En daar gingen we half tien op weg naar Hagedtein aan de lek.   De tweede dag door naar Borkel en schaft dat uiteindelijk valkenseaarw werd. Dag 2 was ook een rustige dag met zuiden wind tegen hetgeen voorlopig ook zo zal blijven.

De route door Nrderland was wat sasi..kaal. maar eenmaal vertrokken van de camping in valkenswaard reden we belgie in en fietsten we over mooie fietspaden...met europees geld ..aangelegd.....zo naar Tienen.  Van Tienen naar Dinant...campi g Anseremme... ging ook door bossen over fietspaden nasr namur en vandaar een fietspad langs de maas naar Anseremme.  

Hier in Anseremme ern grote verrassing.  Mijn broer jan en wieke...die in de zomer altijd door europa camperen...hadden ons reis fietsschema gezien..en wachtte ons op de camping op.   

Heel gezellig weerzien.  Theo kent ze ook van twee vakanties bij ze in spanje.

 Jan wil graag zo eel mogelijk mee fietden tot aan alpe d,huez en wieke campert er achteraan naar de volgende camping.

Zo vertrokken we gisteren 25 augustus vanuit anseremme met z,n drieren.  De hele dsg kangs de maas nasr Charville Mexiers   daar waar we vandaag ds 26str een rustdag genoten met een bezoek asn de stad en de was van een week gedaan.

Gelukkig fietsten we gisteren veel in de schaduw. Wel zo lekker met die warmte.

Intussen hebben Theo en ik in 5 dagen 500 km gefietst en gast alles naar wens.

Morgen op weg naar Verdun sur meuse . We hooen weer op veel schaduw want het wordt morgen weer 32 graden.  Ons motto is...veel drinken en goed eten

Mensen volg mijn fasebook..of wacht weer op mijn volgende rustdag voor het volgend verhaal ip weg naar israel

Nog 10 dagen en dan vertrek ik samen met Theo Obdam uit Hoogkarspel naar Israel. De laatste twee weken bezig geweest met wat voorbereidingen. Zo heb ik alle kaarten op mijn garmin gezet van de landen die we zoal doorkruisen. Ook heb ik me eigengemaakt om eenvoudig tracks te maken van. De route die we gaan fietsen. Dit doe ik dan op mijn pc via basecamp.

Verder mijn fiets in orde gebracht. Dit keer niet op mijn kogatravaler van 2012 maar mijn gazelle randonneur uit 2001.

Het eerste deel van de route gaat naar Allemont, een plaats in de buurt van Alpe d,Huez. Hier komen we 7 september aan en verblijven daar tot 14 september. De reden hiervan is dat Theo met 15 andere begeleiders al een jaar lang clienten van Reigersdaal begeleiden met fietsen met als doel samen met  deze clienten met een beperking  de top van Alpe d,Huez al fietsend te bereiken. ik heb daar op zich geen taak in maar/zal me inzetten waar. Nodig.

Voor de goede orde alleen theo en ik fietsen er heen , de groep van begeleeiders en clienten ...totaal 30 komen met de bus aan op 7 september.

Na die week fiets ik met Theo en zijn broer naar Grosio,, in de Dolomieten. hier heeft de broer van theo vrienden en die blijft dan ook in Grosio. 

Theo en ik gaan vervolgens via Verona naar Venetie en vandaar naar Trieste, dan Slovenie in langs de kust van Kroatie naar Montenegro door naar Albanie en komen bij Igoemenitska Griekenland binnen. Vanaf hier volgen we de route van Benjaminse naar Athene. In Athene nemen we het vliegtuig naar Israel en fietsen daar nog een 10 tal dagen door Israel naar vrienden van Theo..Uiteindelijk zullen we rond 5 november weer terugvliegen naar Amsterdam.

Zowel op deze site als op fasebook zal ik verslag doen van onze fiets kampeer reis.

Groet Harry